Giorgio Morandi (1890-1964) was born in Bologna, Italy. He is mostly known for painting in subtle tones apparently simple objects, like vases, bowls and bottles. He shows us his extraordinary world of the "thing" where peace, quiet, light, space and timelessness are the decisive factors: "The only thing in the visible world that interests me are space, light, color and shape."
This poem by the Dutch poet Renée van Riessen explains perfectly what I feel looking at Morandi’s work:
Morandi
Hij heeft zolang gewacht totdat het licht
zich helder in het atelier liet vangen
en op een tafel staan de voorwerpen geschikt
zó, dat ze in rust zijn en geen ander lot verlangen.
De massa naar de voorkant ingekeerd,
de holte van een kom, waar het licht in glijdt
verstild en als een polderhemel wijd,
de schaduw is er en beweegt niet meer.
Hij heeft de tijd in ruimte omgezet
en heelde het pijnlijk lot in deze dingen
toen hij ze schilderde. Ze zijn gered
van het leven en genezen van veranderingen.
Morandi
He waited so long before the light
allowed to be captured bright inside the studio
and on a table the objects are arranged
so, that they are in peace and desire no other fate.
The mass turned into the front,
the cavity of a bowl, where the light slides in
tranquil and as a polder sky wide,
the shadow is there and does not move anymore.
He has transformed time into space
and healed the painful fate in these things
when he painted them. They are saved of life and healed of changes.
UNO
DUE
TRE
QUATTRO
CINQUE
SEI
SETTE
OTTO
NOVE